Ostatnio będąc z psem w lesie o około 20.00-21.00 szłam sobie drogą. W okolicy nie było żywej duszy, poza mną i moim psem. Zaczynało się robić coraz ciemniej jednak starałam się nie ogarnąć i nie panikować. Po chwili po mojej prawej stronie zaczęłam słyszeć szelest liści oraz gałęzi jakby ktoś tam szedł. Oczywiście odruchowo odwróciłam się w stronę dźwięku. Zobaczyłam cień, który szybko "przeleciał" metr czy dwa i zniknął. Przypominał trochę człowieka jednak był lekko rozmazany i nie widać było głowy. Szybko zdecydowałam, że znajdę jakąś jaśniejszą drogę i doszłam na łąkę na której była sarna (a to tak z innej beczki, ale kocham sarny dlatego musiałam to napisać <3). Później rozmawiałam o tym z bratem będąc w tym samym miejscu z psem i on mi powiedział, że widział to samo tylko kilka metrów wcześniej.

Często coś dziwnego czułam obok siebie, albo widziałam różne inne "cienie", ale nie wiedziałam, że brat widział to samo co ja O.o. Ktoś pomógłby mi zrozumieć tą historię? XD

Zbliża się Era wodnika, brace yourselfs commerads !

21.grudnia.2012 roku ma cię skończyć stara era w kalendarzu majów a ma się zacząć era wodnika. W której owo czekają nas wielkie zmiany typu: przebiegunowanie ziemi(co już się zaczęło,łatwo można stwierdzić po nachyleniu księżyca z przed paru lat, a teraz), upadek kościoła katolickiego, pojawianie się istot z innych wymiarów, porozumienie się kosmitów z ludźmi (z układu łabędzia lub układu oriona, których dokładnie to nie wiadomo)itp. I ogólnie rzecz biorąc według legendy/przepowiedni majów ludzie rozwinięci duchowo mają się wzbić o jeden poziom wyżej, a zwykli ludzie nie zajmujący się sztuką mają się cofnąć o poziom w tył(co kolwiek to znaczy).

Ja pierdole! Ona o cieniach a wy o Erze Wodnika! -_-'

Dobra do rzeczy... Postać miała około 2 metrów wzrostu, czarniejsza niż noc, długą pelerynę i zakapturzoną twarz? Nie widać było żadnych kończyn, unosiła się parę cm nad ziemią, zgadłam? :)

Świat pełen jest Istot, które chodzą obok nas i na co dzień nie zwracamy na nie uwagi.
Adepci Sztuki maja to do siebie, że są na nie trochę bardziej wyczuleni i mogą zobaczyć je ostrzej, wyraźniej - jeśli chcą.
A jeśli nie chcą najczęściej mogą je obserwować w postaci, z braku lepszego słowa, "cieni".
Takie "cienie" mogą mieć kolor czarny, szary, biały i wszelkie ich odcienie. I zazwyczaj są w jakimś stopniu przeźroczyste, prześwitujące.

Jeśli Adept chce, może dostrzec ich wyraźne kontury, kolory i ogólnie - całą Istotę w jej okazałości.

Coś co nazywamy tu "cieniem" jest innymi słowy niewyraźną, widoczną formą Istoty Niematerialnej.

W lasach i parkach najczęściej kręcą się Duchy Natury, które nie są groźne, gdy nie są prowokowane. Z reguły są neutralne, chociaż zdarzają się bardziej towarzyskie i przyjacielskie. ;P
Aha, kolor "cienia" który widać nijak się ma do charakteru i zamiarów Istoty.

Tyle z mojej strony.

Nikodem masz rację, ale i reszta też po części, ja powiem ak owszem cały nasz świat zamieszkują nie materialne istoty, a teraz większość ludzi dobrze bądź lepiej rozwiniętych duchowo jest w stanie dostrzec tamten świat a dokładniej istoty a dzieje się też tak że granica świata materialnego i niematerialnego się zaciera ze względu na przemianę jaka zachodzi na ziemi.
Ps. Nie jesteś jedyna osobą co widuje ów cienie, ja ich raz widziałem całe legiony ale to było dawno.
:)

Dziękuję za wyjaśnienie dokładnie co to za Era Wodnika XD. Zwykle tylko ja przywiązywałam większą uwagę do 2012 roku w szczególności do  21 grudnia nie wiedząc czemu więc ta wiadomość bardzo mnie zaciekawiła :3.

Olimpia: Coś w ten deseń. Na pewno unosiła się nad ziemią i nie widać było jako tako kończyn... do reszty nie jestem pewna.

Nikodem: Tyle, że w lesie dużo takowych istot to wiem od dawna dosyć. Zaciekawiło mnie tylko dlaczego mój brat to widział skoro wgl. nie interesuje się takimi rzeczami jak magia XD.  Dzisiaj akurat niedaleko znowuż tego miejsca słyszałam wyraźne i głośne dosyć pukanie pod ziemią co wywołało u mnie uśmiech na twarzy : ). Przez takie rzeczy cały czas tam lezę do lasu, próbuję się oswajać oraz nie reagować strachem i póki co dobrze mi idzie ^ ^.

Witaj Nikodemie :) ciekawa Twoja odpowiedz. Ja tez mialam podobne doswiadczenia, mowie podobne bo to tylko VictoriaFelixBlack wie co widziala. Moja przygoda zaczela sie od tego ze spacerujac z psem w pewnym momencie moj pies kladl sie na drodze i nie chcial isc dalej a kiedy szedl to zachowywal sie jakby sie czegos bal i zawracal. Zawsze w tym samym miejscu. Pewnego zimowego wieczoru szlam ta droga po zmroku z kims, bylo jasno od sniegu i swiecil ksiezyc. To co sie wtedy wydarzylo jest co najmniej dziwne, wygladalo to tak jakby z trzaskiem lamaly sie galezie drzew a nic widac nie bylo i zero wiatru. Ta osoba zaczela uciekac a ja zostalam i stalam jak wryta, pozniej odwrocilam sie w strone tego czegos i.... cos powiedzialam. I wtedy to "cos" zatrzymalo sie. Pozniej dowiedzialm sie ze dawno temu w tym miejscu ktos tragicznie zginal. Nie balam sie, bez rozglosu zamowilam msze za ta osobe i zaswiecilam znicz w tym miejscu. Chyba sie uspokoilo bo nikt sie nie skarzy ale staram sie tam nie chodzic po zmroku. W lasach i innych miejscach czasami sa mogily z czasow wojny i rozne energie. Bywa ze duchy upominaja sie o modlitwe i roznie to manifestuja chcac zwrocic uwage zyjacych. Lepiej byc uwaznym i nie kusic losu, zdac sie na intuicje. Zawsze mozna zmienic trase spacerow. Pozdrawiam VictorioFelixBlack :)

Olimpia napisał:

Ja pierdole! Ona o cieniach a wy o Erze Wodnika! -_-'

Olimpio napisałem o erze wodnika gdyż ktoś zapytał co to takiego ale jak widać usunął posta po tym jak mu odpisałem.

Amber napisał:

W lasach i innych miejscach czasami sa mogily z czasow wojny i rozne energie. Bywa ze duchy upominaja sie o modlitwe i roznie to manifestuja chcac zwrocic uwage zyjacych. Lepiej byc uwaznym i nie kusic losu, zdac sie na intuicje. Zawsze mozna zmienic trase spacerow.

O Amber moja droga do domu od domu kolegi prowadzi przez mogiłe z czasów wojny, miejsce śmierci, miejsce zamordowań partyzantów, i "zagajnik faunów" (to moja osobista nazwa). No więc chcąc czy nie chcąc chodziłem bardzo często taką drogą i wiem co nie co o tym. :)

Co do tragicznych zamordowań, dwa lata temu pod moim oknem zginęłą dziewczynka, zgon na miejscu, potrącona samochodem... Jak sie o tym dowiedziałam to byłam pewna że coś mnie straszyć będzie... ponad pół miesiąca jej krew była na ulicy przed moim oknem, pełno zniczy i jej zdjęć... naprawde można było zwariować, czuło się atmosfere śmierci, ale jednak nigdy nic nie miałam z nią wspólnego, żadnego snu, przewidzenia etc ale ciągle myślałam o tym jak młoda straciła życie kilka metrów od mojego łóżka... :(

Rany... Biedactwo. Przynajmniej się nie męczyła. Szkoda tylko jej rodziców, napewno to bardzo mocno przeżyli.