Zda³oby siê ma³o wa¿na i jedna z najmniej pospolitych rodzajów magii. Mimo to, jest ona równie silna i trudna do pojêcia jak ka¿da inna. Powietrze wszak to moc wolnoœci, nad którym zapanowanie jest nie lada sztuk¹. A ziemia zrodzi³a wszystko co otacza wspó³czesne cywilizacje i otaczaÌ bêdzie, póki siê one w proch nie obróc¹. Silnie zakorzeniona wœród smokokrwistych pozostaje po dziœ dzieù ich domen¹ .To gady w³ada³y ¿ywio³ami, panowa³y nad nimi i sia³y dziêki nim zniszczenie, to dziêki nim ros³a ona w znaczenie i kszta³towa³a sw¹ si³ê. Rasa ludzka, floresi czy asurowie s¹ nazbyt ograniczeni w swym postrzeganiu œwiata doczesnego i zbyt s³abi by poj¹Ì jej si³ê. Nie oznacza to jednak, i¿ umiejêtnoœÌ w³adania ¿ywio³ami posiadaj¹ jedynie smokokrwiœci. Wszak to od wyboru maga zale¿y, jak¹ magi¹ w³ada. Magów paraj¹cych siê ow¹ magi¹ ³¹czy silne powi¹zanie z ¿ywio³ami tworz¹cymi œwiat i ich pierwiastkowoœci¹. S¹ oni powi¹zani z powietrzem i wiatrem, b¹dŸ ziemi¹, zda³oby siê wrêcz ¿yj¹cy w symbiozie z nimi. Mimo to, owa magia nie ma wp³ywu na charakter persony, jest ona czystym narzêdziem w jej d³oniach, wymagaj¹cym szlifu i nauki, by posi¹œÌ wiedzê i wystarczaj¹ce umiejêtnoœci by potrafiÌ spêtaÌ i podporz¹dkowaÌ sobie ¿ywio³y. Same w sobie s¹ one nieoszlifowan¹ si³¹ wszechœwiata, czyst¹ w swojej pierwotnoœci. Mog¹ce wyrz¹dziÌ wiele szkód lub uczyniÌ wiele dobra.

ProponujĂŞ zamieszczenie tutaj caÂłego artykuÂłu... RĂłwnie dobrze wystarczy sam link
Custo



Magia ziemi
Jest najciekawsz¹ z wszystkich dziedzin ¿ywio³ów. Dziêki wielorakim mo¿liwoœciom zastosowania jej, mo¿na by wprowadziÌ dwojaki podzia³ tego rodzaju magii. Z pewnoœci¹ na jeden z jej od³amów bêdzie mia³o wp³yw wykorzystywanie jej w codziennoœci, a na drugi, ogromna moc zniszczenia, która w niej drzemie. Wprawieni, przyuczeni i mniej podatni na chêÌ demonstracji si³y magowie odnajd¹ w niej prawdziw¹ "przyjació³kê" ¿ycia codziennego. Za jej pomoc¹ i przy jej wykorzystaniu mo¿na mieÌ ogromny wp³yw na architekturê i budownictwo krainy. PoddaÌ ka¿dy kamieù, minera³, glinê, czy inny materia³ swej woli i ukszta³towaÌ go wedle upodobania. Ku takiej mo¿liwoœci wykorzystania tej magii sk³ania fakt, ¿e zaklêcia i inwokacje maj¹ce na celu okie³znanie w dobrych celach ¿ywio³u ziemi, nie s¹ nader skomplikowane. Nale¿¹ one do kanonu jednych z najprostszych zaklêÌ a adept w szkole magii poznaje je jako jedne z pierwszych. Diametralnie odbiegaj¹ one stopniem trudnoœci od tych z drugiego od³amu magii ziemi. Si³a zniszczenia, trzêsienia ziemi, samo jej drganie, okie³znanie flory, czy wywo³anie gradu ska³ potrafi niewielu magów. A umo¿liwia im to jedynie stopieù ich wiedzy, wieloletnie paranie siê t¹ magia oraz zg³êbianie jej tajników przez wiêkszoœÌ swego ¿ycia. Zmuszenie ziemi do destrukcyjnych dla niej samej dzia³aù wymaga równie¿ ogromnej si³y woli. Dlatego te¿ w dzisiejszych czasach, równie¿ w obawach przed ogromem destrukcji, jaki mo¿e wywo³aÌ z³e wykorzystanie tej magii przez praktykuj¹cego, mistrzowie zaniechali w swych naukach, przekazywania wiedzy adeptom o tych najpotê¿niejszych zaklêciach zwi¹zanych z magi¹ ziemi.


Magia powietrza!
Podmuch wiatru nierówny jest tr¹bie powietrznej b¹dŸ wichurze mog¹cej zrównaÌ z ziemi¹ domostwa lub ca³e wioski. Niewielu œmiertelnych wyczuwa w tym si³y sprawcze. Jest to magia posiadaj¹ca najdelikatniejsz¹ pod tym wzglêdem "aurê" ze wzglêdu na bliskie i bezpoœrednie wykorzystanie ¿ywio³u, bez wiêkszej ingerencji w jego naturaln¹ postaÌ. Jest ona równie¿ jedn¹ z najtrudniejszych do opanowania ze wzglêdu na swoj¹ nieprzewidywalnoœÌ i samoistnienie ¿ywio³u. Ci którzy podejmuj¹ siê opanowania jej czeka nie lada wyzwanie. Lata praktyk i nauk w szko³ach wiecznego wiatru, pod okiem najsurowszych i ascetycznych magów. Powoli rosn¹ce umiejêtnoœci, od wywo³ywania lekkich podmuchów, po potê¿ne huragany. Z³o¿onoœÌ deklinacji pozostaje wci¹¿ g³ównym powodem, dla którego przyuczenie siê tej magii jest tak trudne. Powietrze samo w sobie jest ¿ywio³em kapryœnym. Powodzenie czarów pozostaje zale¿ne od pogody i zró¿nicowanych wiatrów w danych porach roku. A efekt koùcowy od samej woli i pobudek maga. Nagrod¹ za wytrwa³oœÌ jest panowanie nie tylko nad wiatrem ale i niebem, chmurami, burz¹ i deszczem.

Magia Wody
Sztuka po³¹czenia si³y woli i opanowania wody na w³asne potrzeby, obronne lub bojowe. Uto¿samiana z dusz¹, jakoby ta zosta³a stworzona z wodnej pary, a te¿ przeobra¿ana przez si³y woli na potrzeby danych sytuacji. Trudno j¹ wyczuÌ, nie tak jak w³adzê nad ogniem, jednak w rezultacie nauka mo¿e i zaczyna siê póŸniej, ale jest spokojniejsza i mniej trudnoœci sprawia nauka przyswojenia zaklêÌ i gestów. Najczêœciej do jej u¿ywania potrzebna jest niewielka iloœÌ wody, o która nie trudno. Uznaje siê te¿, ¿e gdy ju¿ nabêdzie siê odpowiednie zdolnoœci, póŸniejsze zdobywanie doœwiadczenia i zaklêcia s¹ prostsze do opanowania. Woda to przekaŸnik energii, a te¿ wi¹¿e to co nie materialne z materialnym. Nic wiêc dziwnego, ¿e mistrzowie w tym fachu znajduj¹ zastosowanie w warunkach skrajnych, tylko przy pomocy w³asnego ducha (te¿ walki) ale i kropel wodnych. Same zaklêcia s¹ spisywane od wieków w ksiêgach, przekazywane z pokolenia na pokolenie. Co roku przed wielkim mistrzem magii wody przedstawiani s¹ nowi adepci, chc¹cy poszerzyÌ swoje zdolnoœci. Nie ka¿dy z nich przechodzi próbê, ale te¿ nigdy nie jest tak, ¿e ktoœ wraz z odmow¹ od razu zdradza³ sekrety. Magia wody to przeciwieùstwo, to próba pokazania, ¿e ogieù nie jest najwa¿niejszy. Magowie Wody nosz¹ siê jak ka¿dy, ale ci starsi i bardziej doœwiadczeni w nagrodê za poœwiêcenie i czas, w zaszczycie dostaj¹ medalion. Wykuta w metalu kropla wody, na³adowana moc¹ trzech najstarszych mistrzów.


Magia Ognia
ZnaleŸÌ mo¿na takich co ogieù traktuj¹ jak najwiêkszego przyjaciela, a te¿ s¹ mu wiernie oddani. To oni maj¹ z tego radoœÌ, ¿e swoje wewnêtrzne mo¿liwoœci przekszta³ciÌ mog¹ w moc z czasem do nieokie³znania. Magia ognia jest jedn¹ z najciekawszych, ale te¿ jedn¹ z niebezpiecznych dziedzin, kiedy te¿ zamiast opanowania i spokoju przychodzi nerwowoœÌ i niepewnoœÌ, wtedy wewnêtrzny ogieù zamiast zanikaÌ to trawi duszê maga od œrodka, niszcz¹c i pal¹c j¹ jak domek z kart. Natura tego ¿ywio³u sprawi³a, ¿e wymawiane zaklêcia s³u¿¹ jedynie do ataku, nie do obrony, zatem jest to magia ofensywna. Sztuka pojmowania magii ognia przebiega od najm³odszych lat, kiedy opiekunowie zauwa¿aj¹, ¿e w³aœnie temu ¿ywio³owi jest przypisane dziecko. Uznaje siê, ¿e magiê ognia przekazuje siê w co drugim pokoleniu, ale te¿ czasami co trzecim. Nie jest regu³¹, ¿e babka i wnuczka musz¹ mieÌ te same zdolnoœci, czasami dziedzictwo zanika, a pojawia siê zupe³nie inna dziedzina magiczna, nie zwi¹zana z przodkami. Powiada siê, ¿e magia ognia nale¿y to pewnych siebie, uraczonych w dumie i samochwalstwie. Poniek¹d to jest prawda, ale zaznaczyÌ nale¿y, ¿e to co dumne nie zawsze musi byÌ gor¹ce. Magia ognia jest domen¹ potomków smoków (wynika to z ich dziedzictwa, pochodzenia), ale nie tylko. Czasami rodzi siê wœród ludzi ktoœ, kto zostaje przypisany do tej magii. Zaklêcia z tego zakresu dziel¹ siê jak w ka¿dej innej magii na krêgi, a te jeszcze opatrzone s¹ dodatkowymi progami trudnoœci. Wiadomo, ogieù i woda to sprzeczne ze sob¹ ¿ywio³y, ale te¿ razem na polu bitwy spotkane s¹ strasznym przeciwnikiem. Wa¿ne jest dla adeptów magii ognia by oswoili siê z moc¹ przez medytacjê i zio³a. By poznali siebie lepiej ni¿eli tego chc¹ nawet, a te¿ wierzyli, ¿e ogieù w nich jest jak serce, które bij¹c daje si³ê do dalszych czynów. Czary przy udziale ognia s¹ typowo bojowe, a magowie nie uznaj¹ kompromisów. Zaklêcia wypowiada siê powoli, dok³adnie, a nie szybko i bezwiednie. Oczywiœcie, im bardziej doœwiadczony mag tym szybciej mo¿e je wypowiadaÌ nie trac¹c na jakoœci wypowiadania poszczególnych s³ów. Same zaklêcia spisywane s¹ na zwojach, bezpiecznie przechowywane, a ich koncepcja jest taka, by zaskoczyÌ, og³uszyÌ, zastraszyÌ, zniszczyÌ. Owszem, te¿ istniej¹ momenty kiedy p³omieù jest nie tyle co wywo³any w celach wystraszenia co by pomóc, ale rzadko kiedy jaki mag ognia pomaga innym. warunkiem jest wielkie zaufanie i szacunek, a o to trudno. Czasami dostajê znak przynale¿noœci do kasty magicznej, a jest to wizerunek p³omienia, zawieszony na rzemieniu. Zdarza siê, ¿e owym p³omieniem jest kamieù np rubin, odpowiednio wyszlifowany.

ÂŹrĂłdÂło: http://pl.evenduar.wikia.com/wiki/Magia … %82%C3%B3w