Poza szatanem z 2011

Naprawdê nie wiem jak ten film opowiedzieÌ. Pos³u¿ê siê wiêc skrócon¹ i przerobion¹ recenzj¹.
MoÂże byĂŚ rok 2011. GdzieÂś u wybrzeÂży La Manche, w szaÂłasie na wydmach mieszka mĂŞÂżczyzna. Chodzi po okolicy, pali ognisko, poluje. Od czasu do czasu klĂŞka, jakby modli siĂŞ, wpatruje siĂŞ w horyzont. Towarzyszy mu dziewczyna z wioski, ktĂłrÂą zdaje siĂŞ chroniĂŚ.
Jak wszystkie postaci w "Poza szatanem" bohater nie ma imienia. Nie ma domu, ani gÂłosu. Nie odzywa siĂŞ, bo jego aura mĂłwi wiele za niego – jest jak postaĂŚ ÂświĂŞtego szaleĂąca z tradycji starodawnej magicznej. Jest bezdomny, ale stanowi trwalszy element krajobrazu niÂż mieszkaĂący jego wsi, zamieszkujÂący domy zbudowane na najtrwalszych fundamentach. Pewnie dlatego, Âże bardziej niÂż jednym z mieszkaĂącĂłw, jest czĂŞÂściÂą przyrody, ÂżywioÂłem. Trzyma siĂŞ na uboczu, ale otacza go tajemniczy szacunek. Ludzie go karmiÂą i proszÂą o pomoc, gdy zawodzi wiedza, medycyna i rozsÂądek. On radzi sobie z demonami, odprawiajÂąc tajemnicze egzorcyzmy. Jest obdarzony mocÂą, ktĂłrej pochodzenie ciĂŞÂżko ustaliĂŚ.
ReÂżyser Dumont koncentruje siĂŞ na relacji bezdomnego czarownika z mÂłodÂą dziewczynÂą ze wsi, z ktĂłrÂą przesiaduje, w³óczy siĂŞ po okolicy, uprawia czary. On ledwie przyzwala na jej obecnoœÌ. Opiekuje siĂŞ niÂą, pozwala tuliĂŚ siĂŞ do ramienia, ale zdecydowanie oddala jej seksualne propozycje. Ich bliskoœÌ zbudowana jest na mocnym fundamencie wspĂłlnej zbrodni. Zbrodni – w ich mniemaniu – caÂłkowicie sprawiedliwej. Nie jest typem dobrotliwego ÂświĂŞtego Franciszka. SÂłusznoœÌ wszystkich dziaÂłaĂą ÂświĂŞtego w³óczĂŞgi sankcjonuje jego moc, ktĂłra pozwala mu nie tylko na wypĂŞdzanie demonĂłw, ale teÂż na unikaniu kary. ReÂżyser jednak nie bawi siĂŞ w ÂżadnÂą rozbudowanÂą argumentacjĂŞ, jego bohater funkcjonuje poza ludzkim prawem. A takÂże poza dobrem i zÂłem. Jak na uosobienie ÂżywioÂłu przystaÂło, posiada moralnoœÌ kataklizmu – czasem zsyÂła ludziom ÂśmierĂŚ, a czasem ocalenie. Nigdy zrozumienie.
ReÂżyser w "Poza szatanem" rzeÂźbi w beznadziei krajobrazu, krajobrazu jaki nie raz zobaczymy w opuszczonych Mazurskich wioskach. ÂŚwiat cudĂłw ulepiony jest tu z brudu i bÂłota; nawet gdy dziejÂą siĂŞ cuda, widz nie zostaje wyzwolony od materialnego ciĂŞÂżaru, naturalistycznej estetyki - nie odrywa siĂŞ od ziemi. A cuda siĂŞ dziejÂą.
Dla mnie osobiœcie ten film to obraz wspó³czesnego maga i czarownicy, a w naszkicowanych tu postaciach wielu z miejsca siê odnajdzie. Ten obraz daje nam nadziejê i opowiada, ¿e nadal tak piêknie mo¿na ¿yÌ, jak przed wiekami; nawet tu w Polsce, nawet w 2012 r. xD